Onderwijs van nu, tussen vroeger en later

Welkom !

Trudo Herman
Onderwijsliefhebber van nu, tussen vroeger en later, oftewel polyfoon gekweekte antieke lesgever. 4 jaar leider KSA Menen, opleiding onderwijzer (Normaalschool Torhout), diploma Hogere Opvoedkundige Studiën (Torhout), 42 jaar voor de klas gestaan (Vrije Centrumschool Zuid campus Klein Seminarie Roeselare) en lesgever geweest in jeugdmuziekatelier Menen. Voornaamste hobby’s: muziek, reizen, lesgeven en schrijven, o.a. tekstjes met sympathie voor (oud-)leerlingen en (oud-)collega’s, maar ook voor elke actor in het onderwijs, die zich met hart en ziel inzet om leerlingen te doen groeien en bloeien. Teksten mogen worden gedeeld. Meer lezen? Klik op de link ‘Onderwijs van nu, tussen vroeger en later’ (helemaal bovenaan of helemaal onderaan dit bericht).

Onderwerpen

Alle teksten vindt u hier (swipen, scrollen of pijltje klikken)

Over ‘Onderwijs van nu, tussen vroeger en later’

Het aantal leerlingen dat minder goed leest, schrijft of rekent stijgt al minstens twintig jaar. We zijn het aan de maatschappij en alleszins aan onze (oud-)leerlingen verplicht om te onderzoeken wat er fout is gelopen. Ik vermoed dat het niet zal liggen aan het gebrek aan zelfsturing of differentiatie, aangezien we net die zaken de laatste decennia ruimschoots hebben moeten binnenbrengen in de klas. Het ervaringsgericht leren van basisvaardigheden heeft m.i. onvoldoende opgebracht wat men ervan heeft verwacht.

Er zijn in discussies over onderwijs veel stemmen die prominenter lijken te zijn dan de stem van het onderwijs zelf. Misschien is niet alles wat een bepaalde samenleving van de school verlangt ook wenselijk, niet voor de school, maar ook niet voor die samenleving. Misschien mogen een aantal onderwijsdogma’s van hun voetstuk treden, na een lange periode van overheersing in curricula en handleidingen. Graag wil ik met deze teksten een poging doen om een bijdrage te leveren aan een debat hierover.

Het onderwijs in Vlaanderen staat gelukkig nog altijd bovenaan het lijstje ‘Vertrouwen in instellingen’. Dit vertrouwen werd niet opgebouwd door één generatie, ook niet door twee. Er wordt nog altijd goed werk geleverd in het onderwijs. Je kan het elke dag constateren op de werkvloeren waar men aan school blijft doen, en de druk op de ketel zo goed mogelijk probeert te beheersen, door waardevolle elementen uit vernieuwingsbewegingen én waardevolle elementen die reeds veel langer aanwezig zijn als basis te gebruiken voor een toekomstgericht onderwijs zonder ontscholing: onderwijs van nu, tussen vroeger en later, hopend op een nog beter onderwijs, minder in het belang van ideologie, macht of commercie, maar vooral in het belang van onze kinderen.

Contact